نقش استعمار در بی‌علاقگی یا بدبینی نسبت به حجاب

پرسش:

امروزه بهترین ابزار برای شناخت ردپای استعمار در بی‌علاقگی یا بدبینی نسبت به حجاب چیست؟
 
پاسخ:
از آغاز آفرینش انسان، همیشه بین آگاهی و اعتقاد بیشتر و عمیق‌تر نسبت به موضوعات به ویژه حجاب، رابطه‌ی مستقیمی وجود داشته است، نمونه‌ی ناب این ارتباط دوسویه، پوشش اسوه‌های معصوم و صالح، همانند فاطمه‌ی زهرا (علیها السلام) و دیگر زنان اهل بیت (علیهم السلام) است که در شرایط سخت و اعتراض‌های افشاگرانه، نسبت به حفظ حجاب و اصرار بر آن، همه را به حیرت واداشتند.

در زمان ما نیز آگاهی مردم الجزایر در برابر با دولت استعمارگر فرانسه یا مقاومت دانشجویان دختر در مقابل مقررات ضد حجاب حکومت لائیک ترکیه مثال زدنی است، چنانکه در کشور ما و زمان رضاخان، آگاهی زنان ایران علیه بی‌حجابی باعث قیام در مقابل کشف حجاب رضاخانی گردید.
 

به گونه ای که یکی از نویسندگان خارجی با ستایش شیرزنان ایران در رویارویی با استعمارگران اینگونه نوشت:

«درود و عزت بی حد به زنان روبسته‌ی ایران باد!»
وی به عزم ثابت سیصد زن شجاع اشاره می‌کند که با چادر سیاه و نقاب سفید، در حالی که بسیاری از آنان در زیر لباس طپانچه داشتند، به مجلس رفتند تا نمایندگان از تسلیم کشور به بیگانگان احتراز نمایند.

به اعتراف این نویسنده‌ی امریکایی، آن بانوان شجاع اعلام داشتند که اگر وکلای مجلس بخواهند در حفظ شرف و عزت ایران تسامح به خرج دهند و یا تردید نمایند، هم آنان و هم شوهران و فرزندان خویش را خواهند کشت، تا لااقل اجسادشان گواهی بر شرف ایرانی باشد.(1)

پیشتر به فطری بودن پوشش اشاره کردیم اما فطری بودن یک موضوع، مانع تأثیرگذاری حرکت‌های تبلیغی، به نفع یا ضرر آن نیست؛ به طور مثال دین یک مقوله‌ی فطری است، ولی در طول تاریخ، حرکت های تبلیغی انبیا (علیهم السلام) به نفع دین، باعث تحکیم و گسترش آن بوده و برعکس، حرکت‌های تبلیغی مخالفان مثل شیاطین جن و انس شبهه افکن باعث تضعیف و آسیب پذیری آن گردیده است. همین مطلب، در مورد حجاب و پوشش، به عنوان یک مقوله‌ی فطری نیز صادق است.

همان گونه که تبلیغ و تبیین صحیح فلسفه‌ی حجاب در گسترش و تعمیق آن نقش دارد، در مقابل شبهه پراکنی‌ها و تبلیغ منفی مخالفان نیز در آسیب پذیری فرهنگ حجاب و پوشش در جوامع اسلامی تأثیر مهمی دارد.

قراین و شواهد مختلف حاکی از این است که یکی از ترفندهای مهم استعمارگران برای نفوذ در کشورهای اسلامی، ترویج بی بند و باری از طریق گسترش بدحجابی و بی‌حجابی است؛ و این واقعیتی است که مستر همفر، جاسوس استعمار پیر انگلیس، در خاطرات خود به طور صریح به آن اعتراف نموده است که:

«در مسئله‌ی بی‌حجابی زنان، باید کوشش فوق العاده ای به عمل آوریم، تا زنان مسلمان به بی‌حجابی و رها کردن چادر، مشتاق شوند... پس از آنکه حجاب زن، با تبلیغات وسیع از میان رفت، وظیفه‌ی مأموران ما این است که جوانان را به عشق بازی و روابط نامشروع با زنان تشویق کنند؛ و بدین وسیله، فساد را در جوامع اسلامی گسترش دهند. لازم است زنان غیر مسلمان، به طور کامل بدون حجاب ظاهر شوند، تا زنان مسلمان از آنان تقلید کنند.»(2)

فرانتس فانون، درباره‌ی نقش حجاب زدایی دولت استعمارگر فرانسه در کشور اسلامی الجزایر می‌گوید:

«اولین اقدام ضد فرهنگی که فرانسه در الجزایر صورت داد، تلاش برای از بین بردن حجاب بود، و در این کار موفق شد؛ و هرچه بدن زن الجزایری را بیشتر عریان کرد، چنگال استعمارگر، بیشتر به حلقوم الجزایری فرو رفت؛ اما مجدداً زن الجزایری شخصیت خود را بازیافت و مبارزه علیه مطامع استعمار نیز آغاز گردید.»(3)

همین نویسنده، در کلام دیگری، درباره‌ی نقش بی‌حجابی در تشدید حمله‌ی استعمارگر فرانسه به الجزایر گفته است:
«هر چادری که دور انداخته می‌شود، افق جدیدی را که تا آن هنگام بر استعمارگر ممنوع بود، در برابر او می‌گشاید و بدن الجزایری را که عریان شده است، تماماً به او نشان می‌دهد. پس از دیدن هر چهره‌ی بی‌حجابی، امیدهای حمله‌ور شدن اشغالگر ده برابر می گردد.»(4)

علاوه بر نقش استعمار در حجاب زدایی از کشور اسلامی الجزایر، حجاب زدایی در کشورهای اسلامی افغانستان توسط امان الله، ترکیه توسط آتاتورک و ایران توسط پهلوی اول و دوم، داستان مفصّل و غم انگیزی دارد.

بدون شک با خبری از حوادث سیاه گذشته و آگاهی نسبت به دسیسه‌های آینده، ارزش حجاب را به عنوان نماد عفاف و حیا در جامعه و بیرق بیداری زنان در رویارویی با ارزش‌های وارداتی بیگانه آشکارتر می‌سازد.(5)
 

رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی رحمه الله با بینش روح اللهی خود می‌فرماید:

«قلم‌های مسموم خطاکار و گفتار گویندگان بی‌فرهنگ، در این نیم قرن سیاه اسارت‌بار عصر ننگین پهلوی، زن را به منزله‌ی کالایی خواستند درآورند و آنان را که آسیب پذیر بودند به مراکزی کشیدند که قلم را یارای آن نیست.

هرکس بخواهد شمه‌ای از آن جنایات مطلع شود، به روزنامه‌ها و مجله‌ها و شعرهای اوباش و اراذل زمان رضاخان، از روزگار تباه کشف حجاب الزامی به بعد، مراجعه کند و از مجالس و محافل و مراکز فساد آن زمان سراغ بگیرد.

رویشان سیاه، و شکسته باد قلم‌های روشن فکرانه‌ی آنان؛ و گمان نشود که آن جنایات، با اسم آزاد زنان و با اسم آزاد مردان، بدون نقشه‌ی جهان خواران و جنایتکاران بین المللی بود.»(6)
 

آری و با همین بینش و روش، مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه العالی فرمود:

«عده‌ای از چادر فرار می‌کنند به خاطر این که هجوم تبلیغاتی غرب دامن‌گیرشان نشود؛ اما به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو نمی‌آورند، چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار می‌دهد.

تصور نکنید اگر ما فوراً چادر را کنار گذاشتیم دست از سر ما برمی دارند؛ آنها به این چیزها قانع نیستند، بلکه می‌خواهند همان فرهنگ منحوس خودشان در این جا، مثل زمان شاه که زن اصلاً حجاب و پوشش نداشت عمل شود.»(7)
 
آری؛ تهی سازی انسان‌ها از فرهنگ ناب خود و ایجاد خلأ فرهنگی، مأموریت همیشه استعمارگران بوده، چنانکه «اسپنسر»،‌ فیلسوف معروف انگلیسی به جاسوسان انگلیسی توصیه‌ای این چنین کرد:

«اخلاق و آداب و زبان و تمدن خودتان را به اقوام و مردم نظر خود بیاموزید و آنها را به حال خودشان واگذارید که «همیشه» از آن شما خواهند بود.» (8)
 

پایان این فراز، پرده برداری از اهداف استکبار در رویارویی با ملت ایران است که از زبان رهبر فرزانه انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای می‌شنویم:

«بزرگترین بلا برای یک ملت این است که بخش‌هایی از فرهنگ و تمدن خودش به مرور از حافظه‌اش پاک شود و اصلاً آن را به یاد نداشته باشد. این خیلی بلای بزرگی است و متأسفانه غربی‌ها با ما این کار را انجام دادند...

هدف استکبار جهانی که در رأس آن آمریکاست در مواجهه با ایران اسلامی، فقط اسلام است و هیچ مسأله‌ی دیگری در میان نیست... و الله که آمریکا از هیچ چیز ملت ایران به قدر مسلمان بودن و پایبندی به اسلام ناب محمدی ناراحت نیست.» (9)
 
پی‌نوشت‌ها:
1. استعمار و استبداد و هجوم به فرهنگ عفاف و حجاب، غلامرضا گلی زواره، ‌پیام زن،‌ ش 70، ص 15، به نقل از: مورگان شوستر، اختناق ایران،‌ ترجمه‌ی اسماعیل رایین، ص 241
2. استعمار و استبداد و هجوم به فرهنگ عفاف و حجاب، غلامرضا گلی زواره، مجله‌ی پیام زن، ش 70، ص 15، به نقل از: خاطرات همفر، ترجمه‌ی محسن مؤیدی، ص 84
3. حریم عفاف، حجاب و نگاه، روح الله حسینیان، ص 48، به نقل از: جنگ الجزایر، (فصل الجزایر بی‌حجاب).
4. حجاب زیبایی شعار، کارآیی شعور، مینا هاشمی، سالنامه‌ی زن، بهمن ماه 1371، ص34، به نقل از فرانتس قانون،‌ سال پنجم انقلاب الجزایر با بررسی جامعه شناسی یک: انقلاب، ترجمه‌ی دکتر تابنده، ص44؛ دو. برای آشنایی با گوشه‌هایی از این داستان غم انگیز رک: استعمار و استبداد و هجوم به فرهنگ عفاف و حجاب، غلامرضا گلی زواره، پیام زن، شماره‌های 70 و 71
5.www.porsojoo.com
6. در جستجوی راه از کلام امام خمینی، دفتر سوم، ص 39
7. فرهنگ و تهاجم فرهنگی، صص 262-261
8. اسلام بر سر دو راهی، ص 23
9. فرهنگ و تهاجم فرهنگی، ص 132 و 134
 
منبع: چگونه فرزندان ما باحجاب می شوند؟، حجت الاسلام دکتر احمد لقمانی، ناشر: بهشت بینش، چاپ یکم، 1389.